- Academie de Saint Anselme - Nouvelle Serie - 01/01/2003

240 Damien Daudry meritum, sicuti quondam ipsi Patriarchae l Abrahae, Isaac filuim contulit Dominus, in quo l universae gentes benedictionem accipe– rent : sic l istis donum gratissimum Jocundum, in quo l universa Augustensium multitudo gratiam obtineret l largissimam, et in adversis auxilium, et l protectorem haberet propitium. Beatus igitur l Jocundus, ut praefertur, ex optimis natus l parentibus, virtuose multum ab eisdem existit l educatus. Pater siquidem Deum timere, l et eius mandatis inhaerere precipiendo, atque l monendo, veluri alter Tobias aiebat. Deum l time, et mandata eius custodi, amni tempore l [8] benedice Dominum. Memento fili, quam pauperem l vitam gerimus, habebis tamen multa bona si tilmueris Deum. Quo modo poteris, ita esto milsericors. Si multum tibi fuerit, abundanter l tri– bue. Si exiguum, etiam illud libenter l impartiti stude. Superbiam pariter, fili mi, l nunquam in tuo sensu, aut in tuo verbo l dominari permittas. In ipsa enim initium l sumpsit omnis perditio. Quod ab alio l oderis tibi fieri, vide ne tu aliquando alteri l feceris: H is et fili– bus salutaribus monitis, l pater gloriosus filium suum Iocundum l instruxit felicissimum. Sed et ipsius mater l piissima eum dulciter precabatur, patris audire l disciplinam. Audi, inquit, fili mi, discipli– nam l patris tui, et legem matris tuae ne dimittas, ut l addatur gratia capiti tuo et torques collo l tuo. Quae filius iocunde avideque perci– piens, l omnia cardi infixa gestabat, adeoque l [9] memoria: ae com– mendabat, ut neque unum ex iis quae l sibi praecepta fuerant incon– sulte transiret : et vere l sic necesse erat : ut quem Deus sua perfude– rat l gratia, se omnino paternis subderet mandatis. l Factus ergo iuve– nis, a piis traditur parentibus, l scientiae, et moribus imbuendus. Qui dum puer l esset, nihil tamen puerile gessit in mente: sed l quotidie sedulum Deo offerebat obsequium./ Audierat siquidem, quod potissimum menti inserulerat, Domini– curo evangelii dictum : Primum quaerite l regnum Dei, et iustitiam eius, et omnia adiilventur vobis. Quod enim ecclesiae lectioni daba– tur l idipsum, quantum fragilitas humana patitur, l conabatur reti– nere. Neque enim vanis, et l inanidus verbis, quibus nunc nostra tempestate l se occupare magis in Ecclesia solent homines, l quam divinae lectioni, vacabat. Sed et mori l saeculorum virorum et eccle– siae cerimonias sanctissimas l summopere cardi figebat, postulavit– que a Deo l sapientiam, et illam efficacissime obtinuit, iuxta l [lO]