- Academie de Saint Anselme - Nouvelle Serie - 01/01/2003

" Vz'ta sanctiJocundi episcopi Augustae Praetoriae " 243 ergo virum timoratum accipiam, ut mecum l [15] sit et mecum labo– ret. Quo accepto ; quamvis l invitum, presbiterum, ut ex tunc suum et l socium et discipulum appellari voluit. Sed l forsitan quereret qui– spiam, an casu fotuito ve ... (?) l factum fuerit ut ille magnus Gratus l Jocundum in socium et discipulum acciperet. l Cui absque ulla dubietate dicimus, quod etsi l multorum causas rationesque ignore– mus, hoc tamen l non absque rationabili causa a Conditoris nostri providentia l actum sic fuisse credere debemus. Nihil l enim sub sole ortum est, cuius legitima causa non precesserit congruentiam siqui– dem post l factum aliqualiter addere possumus. Quis l enim aptius meliusve illi magno, Dei gratia l Grato, ipso Jocundo Dei dono sin– gulari in l socium assumi potuit, ut suae peregrinationis l in Jerusa– lem comes fieret. Ad praecursoris l sanctissimi Johannis Baptistae capitis deportationem, quod l tamdiu in puteo civitatis Sebastae fide– libus l [16] manserat occultum. Res profecto stupenda l nimis, et maxima admiratione digna, ut tam l pretiosum thesaurum usque ad duorum l istorum Pontificum tempora latuerit, quasi non l prefue– rint istis alii sanctiores. Aut forte ideo l sic divina dispensatione actum cognoscimus, lquod horum nomina in unum coincidere videntur. l Joannes enim in quo est gratia interpretatur. Gratum l a gratia nuncupari clarum est. Jocundus l quasi iucunde datus a Deo nominatur. Ecce l ergo quam bonum, et quam iucundum (inquit l Propheta) hos fratres 2 in unum locum l habitare. O magnum santi– tatis meritum, l ut hi duo veluti duo altera candelabra l lucentia ante Dominum, caput lucernae precursoris l ab Jerosolimis Romam cum ingenti gaudio l asportarent, atque illius capitis sanctissimi partem, l omni veneratione dignam, precepto summi Pontificis, l ab urbe in suam afferrent civitatem. Nulli l [17] quippe dubium esse debet, quin beati Jocundi melrita patrem, et magistrum in miraculis adiu– va/rent, veluti alter Maurus sanctissimo Benedicto l patri et magistro cooperabatur. Sed mutua illa l divina charitas hoc agebat apud se, ut l Jocundus meritis beati Grati totum tribuleret. Contra vero pastor optimus in Jolcundum, quem suum praevidebat successorem l divi– nitus, ferventius animando conferebat. l Nunc iam superest transige– re, quoniam ipsum l verum honoris culmen, et dignitatis adeptum l 2 Segue la parola habita, espunta.